Welkom bij teaser 6, waarin we nog iets meer inzicht geven in de achtergrond en de cultuur van de Koempels (factie). Zoals altijd verheugen we ons ook op jullie ideeën over deze teaser. 

Ook hierbij de waarschuwing dat deze informatie niet 100% definitief is. Sterhaven wordt nog heel druk geschreven, en deze informatie kan hier en daar nog aangepast worden. De informatie is OC, en misschien niet bij iedereen in het spel bekend

—————————————————————————-

“Om je nieuwe kolonie te starten, heb je helpende handen nodig, die je conceptuele plannen om zetten naar de praktijk. De overheid stuurt voldoende Koempels met elk kolonisatieschip mee, zodat onze handleiding voor de kolonisatie opgevolgd kan worden. De Koempels kunnen je in je nieuwe kolonie met van alles helpen – van het verzorgen van maaltijden en je kinderen opvoeden, tot de bouw van scholen of golfbanen, of wat je ook maar nodig hebt in jouw kolonie. Ze zijn altijd bereid om te helpen. En ze zijn helemaal gratis! We sturen jullie immers niet zonder ressources de ruimte in, nee: jullie zijn de toekomst voor de hele mensheid! En … doe je best, verdorie, het is onze enige kans om te overleven.”
(Gen. Tekuang Filemonsen, in de speech: “Hoe je een Kolonie opbouwt”, Aarde, 2072)  

De Koempels
Er waren altijd al mensen op Aarde die illegaal of onwenselijk gedrag vertoonden, of een gevaar voor de samenleving vormden (en criminelen zullen ook altijd bestaan). Rond 2085 hadden de Verenigde Naties het briljante idee om criminelen die voldoende gezond waren de kolonisten te laten ondersteunen bij het opbouwen van de nieuwe koloniën! Maar hoe zouden ze er zeker van kunnen zijn dat dit conceptueel idee in de praktijk ook goed zou gaan?

Onderzoekers hadden daar wel een idee over. Al in de 19e eeuw hebben psychologen aan een methode gewerkt die mensen zou helpen om een doelgericht leven te voeren. De Verenigde Naties subsidieerden de ontwikkeling van een implantaat om dit te bereiken. Na enkele jaren succesvolle tests met dieren werd het een best-practice standaard om criminelen zo’n implantaat te geven. Immers hadden de mensen op Aarde al hun energie nodig om met de stralingsziekte, de korte levensverwachting en de daaraan verbonden problemen om te gaan. Tevens konden de bestaande gevangenissen niet langer bewaakt en begeleid worden, want alle middelen waren nodig voor het grote kolonisatie project. De procedure om de implantaten in te zetten was pijnloos en in 93% van de gevallen overleefden de patiënten de ingreep. 

Voor de Verenigde Naties was dit een groot moment, een echte win-win situatie: Aan de ene kant zou op deze manier voldoende werkkracht op de koloniën beschikbaar zijn. Aan de andere kant zouden de criminelen een nieuwe kans krijgen om in de maatschappij te re-integreren.

Hoewel mensenrechtenorganisaties zich in de media uitspraken en demonstraties organiseerden, was de algemene mening dat het een goed idee was; het doel heiligt alle middelen. De debatten die eerst luid werden gevoerd, verdwenen al gauw uit de media. Toen de eerste generatie-schepen de Aarde verlieten was het al lang de standaardprocedure om criminelen van een implantaat te voorzien. Ook de Melolonthe kreeg voldoende arbeiders toegewezen om de nieuwe kolonie te helpen opbouwen. 

De Koempels hebben grotendeels niet gekozen om op P-328 te zijn, maar dat vinden zij zelf, dankzij hun implantaat, helemaal prima. Koempels hebben veel praktische werkervaring die ze kunnen inbrengen voor de groei van de kolonie – dit kan in elke functie/beroep zijn. Hoewel het mogelijk is dat een enkele Koempel kortdurend even een minder goed momentje heeft, gaat dat meestal snel weer over tot het diepe en eerlijke enthousiasme van een loyale en enthousiaste arbeider. Als je de Koempels vraagt, wat die van hun leven op P-328 vinden, zullen zij bijvoorbeeld antwoorden:

“Ik vind alles prima hoor! Vandaag ben ik vroeg opgestaan, toen het nog donker was, om voor de voedselvoorziening te zorgen. Vroeger op Aarde stond ik niet voor de middag op, maar nu vind ik midden in de nacht opstaan echt super. De waterbron was verstopt en dat heb ik eerst even gefikst. Nou, we hadden niet meer voldoende materiaal, dus ik was eerst ook even wat op en neer gelopen, om wat stenen uit de mijn te gaan halen, voordat ik aan de waterbron ging werken. Maar dat is leuk, zo’n ochtendwandeling. En met de stenen train je je spiermassa en dan kun je beter werken. Ah, ik hoor nu net dat ze nog iemand nodig hebben om te koken. Sorry, maar ik spreek je later wel weer! Ik help je vanavond graag met je kabeltjes, dat ga ik zeker niet vergeten, tot dan!”

De Koempel-Cultuur

“Het enthousiasme van de Koempel – vaak geprezen en vaak bezongen. Alleen diegene die zelf de pikhouweel heeft gezwaaid, kan het begrijpen, die in de diepe schoot van de Aarde zelf heeft gestampt, zelf heeft gehamerd en zelf heeft gewerkt, en die kracht en jeugd verliest in de loop van lange jaren. Maar steeds hartelijk groet een Koempel terug:
Dat doe ik graag! En ook jou wens ik veel geluk!”
(Uit: “Liederen van Koempels, Deel I”, ca. 2086, Aarde)

Koempels zijn meestal vrolijk, trots en optimistisch. Ze helpen met plezier, maar doen geen opdrachten die zelfmoord zouden betekenen. Als duidelijk is dat ze door een opdracht hoogstwaarschijnlijk het leven zouden laten, zullen ze vriendelijk en beleefd een excuus vinden of van de situatie weg gaan lopen. Hoewel ze, vanwege hun implantaat, geen agressief gedrag meer zullen vertonen, kan een Koempel nog steeds uit plichtsbesef de functie van een soldaat uitoefenen.

De Koempels zijn onderling een erg hechte familie. Immers weten ze van zichzelf dat álle Koempels een grote verandering in het leven hebben doorgemaakt en gedeelde smart verbroedert. Ze zullen een andere Koempel daarom ook altijd ondersteunen, mits dat niet tegenstrijdig is met het doel om de kolonie samen op te gaan bouwen.

Alle Koempels verlieten de Aarde met grote schulden om hun implantaat terug te betalen. Echter denken zij dat hun nakomelingen ooit naar de Aarde terugkeren. Daarom verzamelen ze voorwerpen die er waardevol uitzien, financieel dan wel cultureel. Ze verheugen zich ook als iemand hen een cadeau geeft dat er waardevol uitziet, bv. iets met een bijzonder materiaal.

Het meest waardevolle bezit van een Koempel is het theeservies, meestal in jaren 50 stijl. Dit is een belangrijk voorwerp voor hen, omdat ze hun families op Aarde hebben achtergelaten en behalve een theekop geen eigendom mochten meenemen. Het theekopje heeft dus een emotionele waarde en als het stuk gaat, of kwijtraakt, dan is dit alsnog pijnlijk voor een Koempel.

Daarnaast heeft het servies een praktische betekenis: ontspanning! Voordat Koempels naar werk gaan, drinken ze áltijd exact één kopje koffie uit hun favoriete theekopje (ja, het is dus geen koffiekopje). Binnen deze tijd mag niemand van een andere factie de Koempels aanspreken. Ze zitten meestal als groepje Koempels ergens samen. De koffiepauze is heilig, omdat het vaak de enige pauze is die een Koempel op een werkdag heeft. Spelers kunnen uiteraard zelf kijken hoe ze dit precies vorm geven.

Wat betekent “Koempel”?
OC-gezien betekent “koempel” zoiets als vriend, kompaan of collega. De Koempels waren, OC-historisch gezien, mijnwerkers. Ze hebben hard gewerkt, om tonnen van steenkool uit de grond te halen – handmatig. Ook de echte koempels hadden een hechte werkcultuur. Veel liederen bestaan over hoe trots zij waren, ondanks dat het ondergronds werk zonder daglicht erg slopend was. Met de stop van het werk in de mijnen, is de cultuur verdwenen, maar het woord blijft verder bestaan. In Sterhaven hebben we dit gedeeltelijk vertaald naar een Sci-Fi setting. Als je deze factie kiest, heb je waarschijnlijk met iedereen spel, die willen dat jouw karakter iets voor ze gaat doen. De Koempels zijn echter geen slaven of dienaren, je hebt verschillende roleplay mogelijkheden. Je hebt altijd de keus om zelf te doen wat je wil, mits dat volgens jou voor het welzijn van de kolonie is.